สวัสดีค่ะคุณผู้อ่าน สุดสัปดาห์ที่ผ่านมาได้พาคุณแม่ไปเที่ยวไหนกันบ้างคะ? มาดามทำตัวเป็นลูกที่ดีสุดฤทธิ์ค่ะ พาแม่ไปเที่ยว “3 วัน 2 คืน” แช่มชื่นกันไป จริงๆ แล้วก็ถือว่าไปพักผ่อนนะคะ เรารักแม่กันทุกวันอยู่แล้ว ถือว่าได้ใช้เวลาดีๆ ด้วยกันมากขึ้นอีก นับว่าเป็นช่วงเวลาที่มีค่าทีเดียวค่ะ

เอาล่ะค่ะ “3 วัน 2 คืน” ในชีวิตจริงผ่านไป มาถึง “3 วัน 2 คืน” ในจอภาพยนตร์กันบ้าง พอจะเดากันได้ไหมคะว่ามาดามกำลังจะพูดถึงเรื่องอะไร?

ใบ้กันซะขนาดนี้ เชื่อว่าคุณๆ ทั้งหลายคงจะพอเดากันได้...ใช่แล้วค่ะ วันนี้มาดามจะพูดถึงภาพยนตร์ไทยแนวโรแมนติก-คอมเมดี้ “คืนวันเสาร์ถึงเช้าวันจันทร์” กำกับและเขียนบท (เป็นครั้งแรกในชีวิต) โดย แดน-วรเวช ดานุวงศ์ หนังรักเบาสมองที่ตั้งคำถามเกี่ยวกับ “จังหวะของความรัก” ว่าเกิดขึ้นเมื่อไหร่ และถ้าความรักมันเกิดขึ้นผิดที่ ผิดเวลา และผิดคน...เราจะรับมือกับมันอย่างไร?
“คืนวันเสาร์ถึงเช้าวันจันทร์” เป็นเรื่องราวความรักแบบผิดฝาผิดตัวของ ชวด (แดน วรเวช) ครีเอทีฟหนุ่มขี้เบื่อที่ไปปิ๊งรัก (แรกพบ) กับสาวสวยพิธีกรรายการทีวีอย่าง ต้นหลิว (นีรนาท วิคตอเรีย โคทส์) แต่จะให้จีบก็ไม่กล้าเลยต้องพึ่งตัวช่วย คือ เพ็ญ (แพทตี้ อังศุมาลิน) พีอาร์สาวสวยและที่สำคัญเป็นเพื่อนสนิทของต้นหลิว ให้เป็นแม่สื่อแม่ชักให้...แต่ไปๆ มาๆ แม่สื่อกลับไม่ได้จะสื่อหนุ่มให้เพื่อนแต่จะชักเข้าหาตัวล่ะไม่ว่า เรื่องราวคงจะแฮบปี้เอนดิ้งถ้าเพ็ญจะไม่ได้มีแฟนเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้วคือ ปกป้อง (บีม กวี) หมอผิวหนังสุดหล่อ...คอหนังรักกระแสหลักคงจะพอเดากันต่อได้ว่าเรื่องราวต่อไปก็คือ...เพ็ญและชวดจะรับมือกับ “คนที่ใช่ (มั้ง) ในวันที่ผิด” ยังไง?


เราสามคน...คงต้องมีใครเป็นฝ่ายไป! แต่จะใครดีล่ะ?

ดูเผินๆ แล้วพล็อตเรื่องก็เหมือนละครไทย (น้ำเน่า) ขนาดยาวเรื่องหนึ่งค่ะ ที่พระ-นางของเราจะต้องรับมือกับความรู้สึกดีๆ ที่มาแบบไม่ถูกกาลเทศะ แล้วยังจะต้องมาคิดอีกว่าเขาหรือเธอคือคนที่ใช่หรือไม่? แล้วก็มีเงื่อนไขของระยะเวลาอีก 3 วัน 2 คืน??...เผื่อว่าเขาหรือเธอจะรักกันได้จริงๆ คุณผู้อ่านล่ะคะ เชื่อหรือเปล่าว่าคนเราจะรักกันได้ในระยะเวลาสั้นๆ?


เจอกันตอนรั่วๆ นี่แหละ ดูซิว่าจะรักกันจริงมั้ย!


สวย เปรี้ยว เฉี่ยว ซะจนเคลิ้มเลยทีเดียว

เงื่อนไขของเวลาทำให้เราสับสนใช่ไหมล่ะคะ...แนวคิดที่ว่า “จังหวะของความรักมักเดาไม่ค่อยได้” แม้จะไม่ใช่เรื่องใหม่แต่ว่าก็กระทบใจคนดูอยู่เสมอ เพราะเป็นเรื่องใกล้ตัวค่ะ วันๆ หนึ่งเรามีโอกาสได้เจอผู้คนมากมาย ตกหลุมรักและเกลียดใครเข้าไส้กันวันละหลายๆ หน ก็ไม่แปลกหรอกค่ะที่เราระแวงระวังที่จะแสดงสิ่งที่เราเป็นกับคนคนหนึ่งในระยะเวลาสั้นๆ ที่เจอกัน แต่เรื่องแบบนี้มันยากจะทำนายค่ะ เราใช้สมองมากไม่ได้กับเรื่องพวกนี้ เราต้องใช้ใจและความรู้สึกของเราวัด (น้ำเน่าใช่ไหมล่ะคะ? แต่มันเป็นเรื่องจริงค่ะ)...เมื่อเราเจอใครสักคนที่มีเคมีตรงกัน เราก็จะค่อยๆ เปิดใจให้กับเขาหรือเธอเอง


คำถามก็คือ เรารับตัวตนจริงๆ ของกันและกันได้มากน้อยแค่ไหน?

สำหรับประเด็นนี้มาดามไม่ได้หมายความเฉพาะเรื่องรักโรแมนติกของคนสองคนนะคะ หมายรวมถึงความสัมพันธ์ในรูปแบบอื่นๆ ด้วย ทั้งเพื่อนรัก เพื่อนเลิฟ เพื่อนร่วมงาน เพื่อนข้างบ้าน เพื่อนที่ฟิตเนส แทบจะทุกความสัมพันธ์เลยค่ะ ถ้า “Good in me see Good in you” (สิ่งดีๆ ในตัวฉันมองเห็นสิ่งดีๆ ในตัวคุณ) เราก็มีความรู้สึกดีๆ ต่อกันได้ค่ะ แล้วมันจะพัฒนาไปเป็นความสัมพันธ์แบบอื่นๆ ต่อไปก็เป็นเรื่องของเวลาค่ะ บางคู่ก็อาจจะโตเร็ว บางคู่ก็อาจจะโตช้า...ก็ว่ากันไป


แพทตี้-อังศุมาลิน กับบทบาทรั่วๆ...แดนถึงกับอึ้งเลยทีเดียว

เรื่องนี้ก็มาแบบเบาๆ ค่ะ ใครที่ไม่อยากคิดมาก ดูเรื่อยๆ ชิลๆ ก็เหมาะเลยค่ะ ผู้กำกับเขาบอกว่าเสน่ห์ของเรื่องนี้อยู่ที่ตัวละครบ้าๆ บอๆ แต่มีตัวตนอยู่จริงค่ะ มารวมตัวกันแล้วทำให้โลกน่าอยู่ อะไรประมาณนี้...มาดามก็ว่าแต่ละคาแรกเตอร์ก็รั่วได้ใจทีเดียวค่ะ (แต่ถ้าเอามาอยู่รวมกันนานๆ อาจจะเหนื่อยเพราะเจอป่วนก็ได้นะคะ)


แดน กับมาดผู้กำกับ

เอาค่ะ ลองดู...เผื่อว่าเราจะหลงรักแดน วรเวช จากผลงานเขียนบทและกำกับภาพยนตร์เรื่องแรกภายใน 3 วัน 2 คืน!